Obrigado, o destino final!

Voor het vertrek uit het zuidelijke Amerika wil ik graag nog 1 verslagje schrijven. Of jullie het willen of niet, het moet er toch van komen. In eerste instantie iedereen bedankt voor de lieve berichten, zowel via de WWW als de SMS. Het laatste verslag ging voornamelijk over de dingen die ik in die periode gedaan had, maar er werd ook vermeld dat er nog 1 ding ontbrak op de totale ¨lijst¨ die ik graag wilde voltooien voordat de reis richting het noordelijke Holland weer werd ingezet. Nu kan ik jullie melden dat het laatse doel ook is bewerkstelligd, maar niet in het altijd mooie Rio de Janeiro of Salvador. Het laatste, maar zeker niet het ultieme doel is voldaan in de miljoenenstad Sao Paulo!


Na het laatste verslag ben ik niet heel veel meer gaan doen aangezien ik nog 1 wens overhad op de lijst, de carnaval! Paraguay is uiteraard nog even bezocht, maar over Paraguay is niet heel veel te vertellen. Het is erg ongeorganiseerd (vergeleken met Argentinië) en erg arm. De doelen voor Paraguay waren een aantal jezuïet ruïnes die ik graag wilde zien en een Hydro project. Dit project, de Itaipu dam, is een Braziliaans-Paraguyaanse stuwdam in de rivier de Paraná op de grens van deBraziliaanse staat Paraná en Paraguay. Met de bouw werd in 1971 begonnen en de dam werd in 1982 voltooid. Het complex is sinds 1984 in bedrijf en wordt beheerd door de bi-nationale maatschappij Itaipu Binacional. De Itaipudam heeft een lengte van 7,7 km en is 196 meter hoog en is de op een na grootste stuwdam ter wereld. De centrale produceert 90% van de totale geconsumeerde elektriciteit in Paraguay en 19% van de totale geconsumeerde elektriciteit in Brazilië.



De reden om het niet in Rio of Salvador te vieren is domweg een kwestie van geld geweest. Misschien niet de beste reden, maar als je bedenkt dat een nacht minimaal Eu 60,- kost en je minimaal een hostel MOET boeken voor 5 a 6 nachten kan het aardig snel oplopen. Daarnaast zijn de prijzen van de bussen om te reizen het laatste jaar verdubbeld, waardoor het niet echt aantrekkelijk wordt om nog een bus voor een retourtje naar Salvador te nemen â 36 uur vanuit Rio. Desalniettemin niet getreurd, in Sao Paulo weten ze gelukkig ook hoe ze carnaval moeten vieren! Het is 1 groot feest in de straten, te vergelijken met koninginnedag. Veel vrolijke gezichten, gemaskerd of niet, veel versnapering en samba! Kortom een mooi feest om mee te maken!



Voordag er in Sao Paulo feest werd gevierd zijn er een aantal dagen op het eiland Florianopolis gespendeerd. Deze dagen stonden vooral in het teken van zee en strand. Helaas zaten er een aantal regenachtige dagen tussen waardoor het minder aantrekkelijk was om naar het strand te gaan, maar toch mooi om te zien. Echter na Sao Paulo is de historische stad Paraty aangedaan. Dit is een oud koloniaal stadje met een autovrij centrum vanwege de oude keien die als straten fungeren. Doormiddel van een dagtrip met een boot zijn nog meerdere ¨niet¨ toeristische stranden aangedaan waardoor je het gevoel krijgt dat je redelijk alleen bent op de wereld.



De uiteindelijke uitvliegstad is Rio de Janeiro. Rio is een mooie stad waar je gemakkelijk een aantal dagen aan het strand kan bivakeren. Er is genoeg te doen. In Rio gewoon een beetje rond gewandeld en op het strand geweest. Tevens de winnaars parade bekeken in het Sambadrome, in vergelijking met de ¨echte¨ parade is dit een iets wat kortere parade, maar even utibundig. Op deze manier is er toch nog een leuke ontknoping gekomen aan de carnaval perikelen. Na 5 dagen Rio is het tijd om naar huis te gaan om daar vervolgens een baan te gaan zoeken.



Samengevat heb ik een onvergetelijke 4,5 maanden beleefd en zou het ook zo nog een keer over willen doen. Helaas is dit vanwege liquide middelen geen realistisch vooruitzicht op dit moment, maar wie weet in de toekomst! Dus de 133 dagen durende reis met een totale afstand van rond de 15.000 km door Zuid-Amerika hebben mij een ervaring rijker gemaakt!


Chow y Obrigado!