En zo gaat het door!
Door: Edwin Tensen
10 Januari 2014 | Cambodja, Preah Seihanouk
Eerst even: “Bedankt voor alle leuke en lieve reacties!”
De vorige keer had ik geschreven dat ik het gevoel had hier nog lang niet klaar te zijn aangezien we nog niet veel gedaan hadden. Nu is het echter zo dat we wel al heel veel gedaan hebben, maar er ook nog steeds een hoop moet gebeuren. Gelukkig krijgen we veel hulp van de andere vrijwilligersorganisatie die hier aanwezig is dus dan geldt het motto: ‘Vele handen maken licht werk!’ des te meer.
Met nog 3 weken te gaan wordt het wel een beetje spannend of het nieuwe lokaal op tijd af komt. Ik heb er alle vertrouwen in, maar je bent nu eenmaal afhankelijk van bepaalde factoren waar je geen of weinig invloed op heb. Het hout zou op 6 januari aankomen, maar nu op 10 januari is het er nog niet. Hout bestellen gaat hier iets anders dan in Nederland. Het hout zou van het andere eiland Koh Rong moeten komen, maar de bufallo die het hout vanuit het bos naar de pier moet brengen is ziek, wil niet eten of is kwijt geraakt. Het zit dus allemaal een beetje tegen. Ik ben op 6 januari maar even naar Koh Rong gegaan om te vragen hoe of wat. Daar zitten mannetjes die wel vaker hout bestellen en die ons ook helpen met het vervoer tussen de eilanden, dus die gaan het zo ‘snel’ mogelijk regelen. Zodra het hout er is kunnen we beginnen met het opbouwen van de constructie om vervolgens de gevel er tegenaan te timmeren.
De hulp van de andere vrijwilligers is helaas niet altijd constant, want als de mogelijkheid er is gaan ze duiken. Het is misschien nodig om wat (lokale) timmermannen in te huren, maar op deze manier kunnen we de mensen ook een beetje helpen. Het liefst natuurlijk niet, aangezien wij hier voor hun ook kosteloos werken, maar hun hebben wel de kennis en het gereedschap om het allemaal wat gemakkelijker te maken.
Voordat het bouwen echter pas kan gebeuren moeten er nog wel een aantal zaken voorbereid worden zoals het storten van een betonnen ‘palen’ waar de houten kolommen op kunnen steunen. Het uitzetten van het nieuwe voorportaal en deze aanvullen met rotsen, stenen en beton. Als dit gebeurd is kan de constructie erop gezet worden. Zelf hoop/denk ik dat dit, als we de juiste mensen en spullen hebben, met een week of 2 wel aardig op moeten kunnen schieten.
Omdat het de laatste week niet zo meezat met diverse zaken en het moraal een beetje aan het dalen was hebben Kim en ik besloten om er even ‘tussenuit’ te gaan. We gaan een dag of 3-4 naar Kampot om even weg te zijn van het project. Op deze manier kunnen we even onze gedachten ergens anders planten en als we terugkomen weer met volle overgave de laatste 2,5 week aan de gang! Kim kan weer beginnen met lesgeven en ik hoop dat het hout gearriveerd is als we terugkomen zodat ik nog vol aan de bak kan om het lokaal zover als mogelijk af te krijgen.
Ik moet zeggen dat ik wel een voldaan gevoel krijg als ik terug kijk naar wat we de afgelopen maanden hier gedaan hebben. Ondanks de momenten dat je wel eens denkt: ‘Jullie zoeken het ook allemaal maar lekker uit.’Deze momenten zal je altijd wel houden als je ergens voor een langere tijd achter elkaar zit. Ik zou hier nog wel langer willen blijven zodat je zeker weet dat je alles op een goede manier achterlaat. Misschien is dat straks ook wel het geval als we weggaan, maar als je nog een week of 4 langer zou blijven, weet je zo goed als zeker dat alles in die periode wel geregeld is.
Op onze website: www.eco-teachers.com staan twee filmpjes over de eerste 3 weken van de verbouwing van de school. De derde zal niet heel lang meer duren, maar die is in de maak!
Helaas komt er in dit geval ook een keer een einde aan dit mooie avontuur, maar dit is wel een ervaring waar ik zeker mijn hele leven op terug ga kijken. Nu ben je hier bezig en ben je af en toe toch stiekem alweer aan het denken aan andere projecten die je eventueel zou willen of zou kunnen doen.
Wij hebben het hier er voor de grap al over gehad om een volgend project ergens anders te beginnen met de zelfde organisatie ‘ECO Teachers’. Zelf zou ik dat wel zien zitten. Ik zou dan graag naar een plaats gaan waar het nog méér nodig zou zijn dan hier. Uiteraard zijn hier genoeg dingen gebleken die verbeterd kunnen worden, maar er zijn zeker plaatsen op de wereld te bedenken waar het nog meer nodig zou zijn om een onderwijssysteem en school op te bouwen waar op een goede en veilige manier geleerd en lesgegeven kan worden.
3 februari zullen Kim en ik naar Kuala Lumpur, Maleisië vliegen. We zullen daar drie weken verblijven en nog wat rond gaan reizen om vervolgens de 22ste februari weer terug naar huis te keren. We waren aan het dubben om naar Thailand, Vietnam of Malaise te gaan, maar na wat wikken en wegen is het dus toch Maleisië geworden. Met deze keuze komt een oude kinderwens toch nog tot vervulling. Een jaar of 17 geleden spaarde ik postzegels uit allerlei landen. Op een dag had ik een aantal postzegels uit Maleisië gekregen/verzameld. Deze vond ik zo mooi dat het land dan ook vast wel super mooi zou moeten zijn en ik wilde daar dus altijd nog een keer graag heen. Nu komt het er uiteindelijk toch een keer van.
Liefs
-
10 Januari 2014 - 10:52
Sharon Hak :
Goed bezig Ed, Kim en Leonie! Wat een mooi project! Succes nog met de laatste loodjes en daarna lekker genieten in Maleisië :-) -
10 Januari 2014 - 14:16
Mirjam Tensen:
Mooi te lezen hoe t jullie allemaal vergaat. Een goede tijd verder toegewenst en de groetjes aan leonie en kim!! Liefs jaco en mirjam -
10 Januari 2014 - 14:53
Mam:
Heey lieve Edwin,
Zijn wij hier in Nederland jouw kamer aan het opknappen, wat daar bij jullie gebeurt is wel even andere koek!! Mooi verhaal weer, altijd weer even met de gedachten naar "jullie eilandje".
De laatste loodjes voor jou en Kim komen bijna al in zicht. Wat gaat de tijd dan toch best wel snel.
Misschien ervaar je dat daar in het verre Cambodja wel anders, maar hier in Nederland voelt dat wel zo.
Ik verheug me al weer een klein beetje op jullie terugkomst. Anders Cathy wel! Ga nog even lekker door met jullie geweldige werk en geniet er vooral nog even van. Wel wijs om er even tussen uit te gaan, zeker als je daar even aan toe bent. Ik merk het ook al een beetje aan je zus. Het voelt op zich natuurlijk wel een beetje aan als claustrofobie, zo op zo'n klein eilandje.
liefs
mam
-
10 Januari 2014 - 15:31
Har Lin:
He Kerel, dat was weer een mooi menselijk verslag.
Goed dat jullie er even tussenuit gaan, kan Leonie alvast wat wennen als jullie er niet meer zijn. ;)
Wat je schrijft kon ik hier voelen, kan je denk ik ook opmaken in het berichtje via fb.
Vraag me af of ik nu weer gelijk krijg na je reis naar Brazilië.
Kijk alweer uit naar de volgende verslagen als jullie meer op de ruimte zitten. ;)
Geniet samen nog van deze dagen, misschien vannacht maar even verder, ga eerst ff wat anders doen.
groetjes en knuffel, Pa en Lin -
10 Januari 2014 - 16:09
Dave:
Edje!
Eet je je buikje wel weer een beetje rond in Maleisie? ;)
Gr Dave -
10 Januari 2014 - 16:48
Anoeska:
Succes nog met het project en veel plezier in Maleisië!
Liefs, Anoes -
10 Januari 2014 - 16:51
Boy De W.:
Hee Ed.
Ziet er allemaal goed uit wat ik gezien heb op de filmpjes !
Heb in Afrika ook een overkapping gemaakt ( wat hun een buiten keuken noemde )
Maar het was ook aardig kloten met de materialen die er waren ja !
Achterlijk lange spijkers die na 3 klappen ombuigen door de hitte haha dat werkte ook erg lekker.
Succes nog ff en veel plezier in Maleisië met z'n 2e !
Groeten aan je zussie !
Gr. Boy -
13 Januari 2014 - 14:39
Maria:
Hey Edwin,
Weer een beetje bijgetankt in die paar daagjes er tussen uit?
Wat leuk dat wij afgelopen zaterdag, bij Beer, een rondleiding van jou kregen! Geweldig!
Jammer dat niet alle ouders jullie blog volgen, anders hadden ze ook gezien en gelezen wat er inmiddels allemaal al aan werk door jullie is verzet met alle ups en downs die daar bij kwamen. Máár je had iedereen bij Beer stil!
Hopelijk is het hout inmiddels gearriveerd en kunnen jullie je nog een paar weekjes sterk maken voor dit project!
succes jôh!
liefs en groetjes van hier!
-
13 Januari 2014 - 20:00
Yvon Chow:
Hoi Ed,
vond het leuk om je zaterdag te zien op jullie stekkie, het was een superleuk feessie maar wel jammer dat je er niet bij was, het is leuk om je verhalen te lezen nog veel plezier en tot gauw.
dikke knuffel chow -
26 Januari 2014 - 10:39
Ilse:
He broer,
Bedankt voor jullie kaartje, zowaar aangekomen!
De onze ondertussen ook?
Wat een leuk filmpje hebben jullie gemaakt.
Leuk om te zien hoe jullie leven op dat eiland.
Fijn dat we dat nu een goede indruk hebben.
Want de foto's zeggen een hoop maar niet zoveel als een filmpje
Respect hoor, hoe jullie dat allemaal voor elkaar boksen!
Geniet nog lekker daar van het mooie weer en de tijd samen en de mooie ervaringen.
Dan zien we jullie snel in NL!
Dikke kus van een zeer trotse zus
Liefs Ilse
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley